نقد مبانی کلان در برنامه‌ریزی درسی رشته علوم قرآن و حدیث

برنامه‌ریزی درسی، هم بر امور کلان و کلی و هم، بر جزئیات استوار است که نوع نگاه به هر یک، تأثیر مهمی در تدوین برنامه درسی وکیفیت آن خواهد گذاشت. از مهمترین امور کلان در این خصوص، نیازسنجی، تعیین و تحدید اهداف و مأموریت و نیز مسأله ارزش‌یابی است. ضعف و قوت یک برنامه درسی به ضعف و قوت این امور بر می‌گردد. لذا برای بهینه‌سازی هر فعالیت آموزشی لازم است هر یک از ارکان آن، مورد ارزیابی و آسیب‌شناسی قرار گیرد تا با شناخت کاستی‌ها در صدد رفع آن‌ها برآمد. از بررسی اجمالی برنامه درسی رشته علوم قرآن و حدیث چنین بر می‌آید که امعان نظری جدی در ابتنای بر اصول برنامه‌ریزی درسی وجود نداشته است. این، می‌تواند به عنوان یکی از ضعف‌های رشته و عاملی در عدم ایجاد توانمندی‌های لازم در دانشجویان تلقی شود. برنامه‌ریزی بدون برنامه و عدم انطباق با استانداردهای آموزشی، نه تنها رفع مشکل نمی‌کند بلکه خود مشکلی می‌شود در کنار دیگر مشکلات.